Piątek 08.05.2020

1. Co to jest powietrze? – zabawy badawcze.

Zadajemy dzieciom pytanie: czy wiedzą co to jest powietrze?, prosimy je aby opowiedziały czy czujemy zapach powietrza, czy możemy je dotknąć i zobaczyć.

Zabawa „W pracowni fizycznej” – poszukiwanie powietrza.

1) Sprawdźmy do czego potrzebne jest powietrze. Doświadczenia:

– dzieci zatykają nos, zamykają buzię i sprawdzają, jak długo można tak wytrzymać.

– rodzic wstawia zapalona świeczkę do słoika i zakręca przykrywkę. Po chwili płomień słabnie i świeczka gaśnie.

Wnioski dzieci: Powietrze potrzebne jest do oddychania. Bez powietrza nie można żyć. Bez powietrza nie będzie się palił ogień i np. nie ugotujemy obiadu.

2) Sprawdzamy czy powietrze jest lekkie, czy ciężkie. Na środku pokoju ustawiamy dużą miskę z wodą. Do miski wkładamy rękawki pływackie: 1 nadmuchany i 1 nienadmuchany oraz zakręcone plastikowe butelki: 1 pustą i 1 wypełnioną wodą. Dziecko próbuje wepchnąć butelkę i rękawek pod wodę . ( Po oderwaniu ręki przedmioty wypływają na wierzch)

Wnioski dzieci: Wypełnione powietrzem przedmioty wypływają, bo są lekkie. Przedmioty wypełnione powietrzem unoszą się na wodzie. Taki sam rękaw i taka sama butelka bez powietrza opadły na dno miski. Dzięki nadmuchanym rękawkom możemy bezpiecznie pływać, ponieważ wypełnione powietrzem unoszą nas na wodzie.

3)Sprawdzamy czy powietrze możemy zobaczyć? Doświadczenia:

– Rodzic odkręca pustą butelkę w misce i ją ściska. Do wody wydostają się bąbelki’

– Dziecko otrzymuje słomkę i kubek plastikowy wypełniony w 1/3 wodą. Dziecko wkłada słomkę do kubka i dmucha przez nią. W wodzie powstają bąbelki.

Wnioski dzieci: Jak wpuścimy powietrze do wody, zobaczymy bąbelki.

Wyjaśniamy dzieciom, że powietrze z butelki i powietrze wydmuchiwane przez słomkę to są pęcherzyki wypełnione powietrzem. Powietrze jest bezbarwne i tylko tak możemy je zobaczyć.

4) Sprawdzimy czy czujemy powietrze. Doświadczenia:

– dzieci wykonują wachlarz  z papieru, następnie się nim wachlują po czym opowiadają co czują;

– dzieci otrzymają strzykawkę lub pompkę. Wciągając tłoczek , nabierają powietrze do strzykawki. Następnie energicznie wypychają tłoczkiem powietrze w dłoń. Możemy również użyć do tego doświadczenia nadmuchanego balona.

Wnioski dzieci: Kiedy ruszamy wachlarzem, , wprawiamy powietrze w ruch – powstaje wiaterek. Wypychane ze strzykawki powietrze można było poczuć na dłoni.